تجمع زیستی وانادیوم در ماهی Strongylura strongylura در منطقه نفت خیز بهرگان (خلیج فارس)

این پژوهش با هدف تعیین مقدار وانادیوم و هم‌ چنین تعیین حد مجاز مصرف بدون اثرات زیان بار ناشی از وانادیوم در ماهی Strongylura strongylura (چینگو) ، صید شده از بهرگان واقع دربخش شمال‌ غربی خلیج فارس، به‌ عنوان یکی از پر مصرف‌ ترین ماهیان خوردنی منطقه و مقایسه آن با استاندارد‌‌های بهداشتی موجود و نیز تأثیر آن‌ ها بر سلامت شهروندان طراحی شد. تعداد 18قطعه ماهی باراکودا در زمستان 1389، در 3 گروه طولی (کوچک ، متوسط و بزرگ) از منطقه بهرگان واقع در بندر بوشهر به صورت کاملاً تصادفی صید، پس از جداسازی بافت عضله ، غلظت وانادیوم موجود در این بافت را با استفاده از دستگاه جذب اتمی کوره گرافیتی اندازه ‌گیری گردید. برطبق نتایج حاصل میانگین غلظت عنصر وانادیوم در بافت عضله1/14201 ±2/5091میکروگرم بر گرم وزن خشک به‌ دست آمد. در این بررسی با توجه به استاندارد تعیین شده توسط سازمان بهداشت جهانی(WHO)، به ‌دلیل تجمع بالای وانادیوم در بافت عضله ماهی چینگو که یک گونه گوشت‌ خوار می‌ باشد، محدودیت مصرف شدید خصوصاً در گروه ‌های طولی بزرگ وجود دارد. براساس حد مجاز تعیین شده وانادیوم توسط سازمان بهداشت جهانی برای یک فرد بالغ (60 کیلوگرمی)، حداکثر مقدار مجاز مصرف عضله ماهی چینگو در گروه طولی بزرگ 354/6 گرم در هر هفته می‌ باشد.